Teño a sensación de que perdemos máis dunha colleita
Esta é a historia do incendio de Larouco —o peor da historia de Galicia— contada a través da voz dun dos tres últimos habitantes de Alvaredos.
Solidárias
O internacionalismo é a tenrura dos povos. Galiza demonstrou, de novo, que a solidariedade é a chave que abre novos caminhos de liberdade. Solidárias no passado, presente e futuro, com os povos irmaus. Desde o rio até o mar.
A soidade do «Homo economicus»
Cando o mercado coloniza a intimidade do suxeito e a perda da utopía nos fai perder o horizonte, nace a soidade do homo economicus. Fronte a isto, debemos recuperar o común e poñer a economía ao servizo da sociedade.
Do lume á raíz
Galiza arde por un modelo forestal de monocultivo, abandono rural e terras sen xestión. O lume apágase no inverno: con bosques autóctonos, rural vivo e terra produtiva. Sen cambio profundo, o fume volverá cubrir o ceo.
En defensa da universidade pública galega
A Xunta decidiu eliminar o Mestrado en Matemáticas da USC no curso 2025-26. É moito o que está en xogo para o noso país. Debemos defender o noso sistema científico e loitar por un ensino público e de calidade. Salvemos as matemáticas galegas!
Un xabaril en Ons
Un día de 1993, un xabaril mira o solpor na praia de Lagos e bótase ao mar. Fai historia. Na súa travesía latexa a historia da humanidade. Porque en nós só manda o vento.
Un conclave aqueloutrado
A morte do papa Francisco abre o camiño a un conclave sen precedentes cunha Igrexa globalizada e polarizada.
Onde está o bispo de Roma?
A Igrexa ten moito traballo por diante para que as putas e os pobres volvan formar parte da familia de Deus. Porque a mensaxe de Cristo non se basea nos cartos nin nos bens terreais. Baséase na igualdade e no perdón. En tratar ao resto como nos gustaría que nos tratasen a nós.
Outro español en Marrocos
Aceptar de resaca un posto de profesor en Marrocos e rematar sentado nunha igrexa colonial entre ruínas, fe e a nostalxia dos tempos mellores. Éche un conto todo.
Botar por fóra
Se a identidade é o eixo de todo, cómpre repensala. Podemos seguir atrapados no inmobilismo ou recuperar o carácter impetuoso que nos falta.
Converter os nosos montes en ouro
A chegada da Altri a Palas de Rei ameaza á Ulloa. Urxe unha nova ordenación forestal estratéxica que conxugue ecoloxismo e desenvolvemento.
“Papá, ¡mira quién está aquí!”
Estaban todos ao seu redor. A avoa na butaca, os meus pais, as miñas tías e o meu tío. Tiñan unha conversa natural, familiar e lixeira para suavizar o que acontecía.
Do que somos, do que fomos e do que seremos
A desconexión coas comunidades tradicionais, a destrución do sentimento de comunidade e os ritmos de vida autoimpostos rachan cunha Galicia que se atopa ante as décadas máis decisivas da súa historia.
Laiarse por laiarse: os neoluditas contra Altri e o monte galego
Hai dúas maneiras de ver o rural galego. O urbanita quere ver unha selva inalterada. Quen vive no rural ve na natureza unha aliada para lograr o avance humano, social e económico.
Altri, un repaso polas materias de Primaria
O Ferrado analiza as consecuencias de instalar ALTRI, a fábrica pasteira no Río Ulla que consumirá máis auga que toda a provincia de Lugo. Para avanzar non podemos pensar en pasado, pero hai que coñece-lo para tecer un futuro sen…
Academicismo, militância, ativismo e outras andrómedas
Estas linhas som um feixe de pensamentos que giram arredor das dinâmicas tóxicas que dominan o âmbito da Academia e o mundo da militância política, cultural e social.
O medo do pescador
A inocente pregunta dun neno. A sincera resposta do avó. A vida esgotándose entre canas e sedelas.
Todo é Galician Noir
Talvez o que pasa é que estes filmes moitas veces nin sequera os facemos nós. Esa é a idea que vive na cabeza do resto de España. Unha idea cada vez máis alimentada polo Galician Noir. A ver se volvemos a facer os filmes nós, para nós, e se cadra para quen os queira ver, e conseguimos que a nosa historia non lla conten ao mundo os demais.
Papá é brigadista
A Galiza seguiránal queimando. Ou os raios do trueno ou os que prenden lume ou os que non fain nada pre evitar que a historia volva repetirse.
Onde antes morren as cousas é onde antes renacen
Lucía Rodríguez (O Argueiro dos Ancares) fai unha reflexión do despoboamento do rural e do descoñecemento desta realidade nas cidades. Falta de servizos e falta de xente, o bucle infinito do que semella difícil saír. Hai causas e consecuencias pero tamén esperanza e ilusión por ver un novo renacer.
Dos devanceiros e o abrente
Ao longo dos tempos, xeracións de homes e mulleres foron a vangarda cultural motriz do movemento da Galiza no decorrer histórico. Inevitabelmente cada unha desas persoas foi presa da súa era, delegando a testemuña a novas xeracións que mantiveron engraxado o motor da nosa historia.