![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2024/05/WhatsApp-Image-2024-05-16-at-12.53.33-768x768.jpeg)
Coidar potas, coller no colo e falar galego son tres cousas que teñen moito máis en común do que poda parecer. Feliz Día das Letras Galegas!
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2023/08/WhatsApp-Image-2023-08-07-at-22.17.18.jpeg)
No tempo que durou a Guerra Civil e o franquismo tamén houbo mulleres que loitaron e defenderon os seus ideais brincando polos montes, soutos, vales, covas e prados da Galiza. A outra cara da moeda: as guerrilleiras enmudecidas. Sen rostro e sen relato, elas tamén existiron e tamén teñen unha memoria que merece ser lembrada.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2023/05/WhatsApp-Image-2023-05-17-at-13.28.27-2-768x768.jpeg)
Mais as letras galegas non só están feitas polos nomes que pasaron a historia senón que delas, tamén formamos parte todas as persoas que escribimos, falamos, sentimos e soñamos en galego. Ese pequeno xesto é a máis grande das revolucións. Nel reside a alma da lingua.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2023/02/Lucia-avion-barcelona-edit.jpeg)
Isto só e a historia de como me sinto ao ser unha galega fóra da Galiza. Unha que marchou e agora soña con volver sen saber cando será.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2022/12/WhatsApp-Image-2022-12-12-at-22.46.52-768x768.jpeg)
Este artigo fala memoria dos que xa non están, dos que un día sufriron as consecuencias dunha Guerra e dos que pasaron meses escapando dunha realidade á que non quixeron pertencer.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2022/10/WhatsApp-Image-2022-10-14-at-13.53.57-768x768.jpeg)
Os pasos que eu dou agora non serían os mesmos de non ser polos que fai 60 anos daban as nosas avoas. Hoxe podemos emigrar por elección, porque queremos seguir estudando e porque queremos vivir e aprender outras cousas pero coa liberdade que antes non tiñan.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2022/07/WhatsApp-Image-2022-07-19-at-11.43.27-768x768.jpeg)
A Galiza seguiránal queimando. Ou os raios do trueno ou os que prenden lume ou os que non fain nada pre evitar que a historia volva repetirse.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2022/05/WhatsApp-Image-2022-05-17-at-11.10.01-768x768.jpeg)
Lucía fai unha reflexión sobre a situación da lingua galega no seu dialecto dos Ancares. Lévanos dende o pasado ata o presente da man dalgüis dos nosos poetas e artistas máis ilustres. Un relato que remata pedindo o máis importante, que cuidemos a lingua e que al falemos hoi e sempre.
![](https://oferrado.gal/wp-content/uploads/2022/04/ultima-palloza-habitada-768x768.jpeg)
Lucía Rodríguez (O Argueiro dos Ancares) fai unha reflexión do despoboamento do rural e do descoñecemento desta realidade nas cidades. Falta de servizos e falta de xente, o bucle infinito do que semella difícil saír. Hai causas e consecuencias pero tamén esperanza e ilusión por ver un novo renacer.