O Ferrado ten, dende hoxe, unha nova identidade gráfica made by Pepe Barro. Agardamos que vos mole a historia que hai detrás. E os novos logos, claro.
Vivir nunha casa de catro plantas cos ladrillos ao aire facendo un vertixinoso equilibrio sobre catro piares de formigón non é cuestión de recursos, é cuestión de dignidade. Toca falar de «feísmo».
Son firme defensor da superioridade estética atlántica. Non é só a natureza, senón a arquitectura que o pobo galego inseriu na paisaxe, creadora dunha simbiose que é a nosa forma artística máis propia. O noso país é unha oda ao paso do tempo. Vivimos, sinal de que existimos.
Hai unha pedra en Muxía que lle chaman de abalar, mais que eu nunca vin moverse. Vin xente subir co xesto de saltar, pode que para intentar que fixese ruído ou buscar un son co que identificarse.
Temos un espazo entre as imaxes coas que nos achegamos á Galiza e as experiencias que buscan representar. Como se traslada isto á lingua? Como facemos que esta distancia non nos desenfoque?