A desconexión coas comunidades tradicionais, a destrución do sentimento de comunidade e os ritmos de vida autoimpostos rachan cunha Galicia que se atopa ante as décadas máis decisivas da súa historia.
Hai dúas maneiras de ver o rural galego. O urbanita quere ver unha selva inalterada. Quen vive no rural ve na natureza unha aliada para lograr o avance humano, social e económico.
Galicia precisa industria. Como progresistas, debemos falar con seriedade e evitar o discurso apocalíptico. Só así existirá a posibilidade de que, en vez de rodear San Caetano, entremos en San Caetano.
Sementar avea en Trabada e alfalfa na Guarda, facer rotacións e barbeitos e Deus sabe que máis fará falta para poder cobrar a nova PAC. A outra opción é que os galegos decidamos que queremos para o noso rural.
Os resultados do 18-F non han de sorprendernos. O BNG non é capaz de permear no rural de Galicia. O PPdeG é un paisano máis da parroquia. Vai á misa, acode ao velorio, está na comunidade de montes, na comisión de festas e nas romaxes. Entre tanto, as xuventudes do Bloque cantan a viva voz: "Imos queimar a Conferencia Episcopal por machista e patriarcal".
Nunca se viron tantas monxas e mariscadoras votando o PPdeG. Máis de 700.000. Elas ou… unha esquerda a tratar os votantes de imbéciles. Velaí unhas chaves para lermos a Galicia de hoxe.
Segunda entrega da coleçom "Diário dum neofalante". Um percurso pola intra-história da língua e o país, dende umha perspectiva ligada à memória familiar, tendo como fio narrativo à segunda geraçom do autor.
Entrevista a Rodri Suárez co gallo da publicación da súa obra “Galicia Reducida - Crítica ao marco conservador e centralista do autogoberno galego” (Morgante Edicións).
Vivir nunha casa de catro plantas cos ladrillos ao aire facendo un vertixinoso equilibrio sobre catro piares de formigón non é cuestión de recursos, é cuestión de dignidade. Toca falar de «feísmo».
Este artigo fala memoria dos que xa non están, dos que un día sufriron as consecuencias dunha Guerra e dos que pasaron meses escapando dunha realidade á que non quixeron pertencer.
Os pasos que eu dou agora non serían os mesmos de non ser polos que fai 60 anos daban as nosas avoas. Hoxe podemos emigrar por elección, porque queremos seguir estudando e porque queremos vivir e aprender outras cousas pero coa liberdade que antes non tiñan.
Precisamos solucións inminentes porque das nosas actuacións presentes dependerá o futuro dunha nación milenaria.
Galiza é un país cunha pauta poboacion súper dispersa que reúne o 75% de todos os núcleos de España. Que influencia tiveron os castrexos?
No ano 1906 Galiza abandonou a produción de viño autóctono en favor de variedades foráneas. Así recuperamos o noso viño.
A Galiza seguiránal queimando. Ou os raios do trueno ou os que prenden lume ou os que non fain nada pre evitar que a historia volva repetirse.