Logo de que O Ferrado publicara un artigo de Daniel Chapela, coordinador de cultura do PPdeG, os hooligans da política acusáronnos de "deriva dereitista" e de ser o "órgano rexionalista do Partido Popular".
Neste artigo proponse unha crítica ás eivas do actual soberanismo: unha progresiva dereitización derivada da aposta por centrar todos os esforzos no terreo electoral. Como contrapunto, situamos a independencia política de clase como un necesario primeiro paso fronte ás limitacións políticas do movemento soberanista galego.
Estas linhas som um feixe de pensamentos que giram arredor das dinâmicas tóxicas que dominan o âmbito da Academia e o mundo da militância política, cultural e social.
Nunca se viron tantas monxas e mariscadoras votando o PPdeG. Máis de 700.000. Elas ou… unha esquerda a tratar os votantes de imbéciles. Velaí unhas chaves para lermos a Galicia de hoxe.
Tomando como referencia a última crise vivida, os datos da situación medioambiental da Galiza son desoladores. Unha ollada máis alá da (pouca/moita) toxicidade dos pellets: é posíbel unha xestión dos recursos alén de converter Sanxenxo en Benidorm?
Nom se sabe exatamente quanto tempo levam com nós, mas as comarcas (e o facto comarcal) existem desde que a Galiza se constituiu como tal. É hora de darmos-lhes o papel que merecem no mapa galego.
O Ferrado co Bloque Nacionalista Galego. Conversa con Ana Pontón (Portavoz Nacional do BNG) e Ana Miranda (Eurodeputada no Parlamento Europeo).
Nesta nova entrega das Estórias, visitamos a costa arouçana para discutir o modelo atual do turismo na Galiza. Repasaremos o impacto social, económico e ambiental que tem esta atividade no mundo e mais especificamente no nosso país. Será que a "turismofobia" existe de verdade?
Desde un punto de vista internacionalista, o nacionalismo histórico-organicista e a razón de estado son os motores que fixeron xurdir e medrar aos estados modernos. Calquera aspiración soberanista implica necesariamente aceptar as regras da arena (neo)realista, onde o interese nacional, o egoísmo, a imposición e a dominación fanse imperativas no sistema internacional anárquico. A realpolitik non entende de medios, e se o obxectivo é alcanzar a fin, o pragmatismo non pode deixar lugar á ética.
Começa umha nova experiência vital, longe do país, vivendo umha realidade já quase inerente ao nosso povo como é a emigraçom. As reflexons nascidas naquela altura e as comparaçons som pequenas pingas das linhas que a continuaçom venhem.