Hai unha pedra en Muxía que lle chaman de abalar, mais que eu nunca vin moverse. Vin á xente subirse a ela e vin o xesto de saltar, pode que para intentar que fixese ruido ou pode que para buscar…

Temos un espazo entre as imaxes coas que nos achegamos á Galiza e as experiencias que buscan representar. Como se traslada isto á lingua? Como facemos que esta distancia non nos desenfoque? Primeira entrega da serie «A lingua que fala…